یکی از مفاهیم پرکاربرد در محاسبات سطح سرویس مراکز داده مفهوم دسترسی پذیری است. این مفهوم معادل مفهوم سطح سرویس (SLA) نیز می باشد که پایه طراحی و قراردادهای سرویس دهی مرکز داده به مشتریان و یا بهره برداران قرار می‌گیرد. محاسبه دسترسی‌پذیری یک سیستم بر اساس رابطه زیر انجام می‌پذیرد:
رابطه بالا را می‌توان به صورت زیر نیز بازنویسی کرد:
در رابطه اخیر کل بازه اندازه‌گیری به دو بخش در دسترس بودن و عدم در دسترس بودن مرکز داده تقسیم شده است. باتوجه به اینکه خاموشی‌ها را می‌توان به دو دسته خاموشی برنامه ریزی شده و خاموشی برنامه‌ریزی نشده تقسیم کرد، رابطه بالا را می‌توان با جزئیات بیشتری نیز بیان نمود:
در توضیح عبارات خاموشی برنامه ریزی شده و خاموشی برنامه ریزی نشده باید اشاره کرد مجموعه اقدامات زیر شامل خاموشی‌های برنامه ریزی شده می‌باشند:
- تعمیرات پیشگیرانه
- تعمیرات اصلاحی
- ارتقا و نصب تجهیزات
- مجموعه تست ها و بهینه سازی ها
موارد زیر نیز شامل خاموشی‌های برنامه ریزی نشده است:
- خرابی و خروج از سرویس تجهیزات
- تعمیرات ناشی از وقوع خرابی
- تاخیر در عملیات تعمیر
برای مثال فرض میکنیم یک سازمان امکان عقد قرارداد با 4 مرکز داده برای استقرار تجهیزات فناوری اطلاعات خود با سطوح سرویس دهی به شرح ذیل را دارا است:
مرکز داده الف: دسترسی پذیری 99%
مرکز داده ب: دسترسی پذیری 99.6%
مرکز داده ج: دسترسی پذیری 99.9%
مرکز داده د: دسترسی پذیری 99.99%
میزان خاموشی مورد انتظار را در صورت استفاده از هریک از مراکز داده را باید بصورت زیر محاسبه کنیم:
مطابق با رابطه محاسبه دسترسی پذیری، مدت زمان خاموشی سالانه اعم از برنامه ریزی شده و نشده برای هر وضعیت با فرمول ذیل محاسبه خواهد شد:
DownTime(hr)= 8760*(100-SLA)/100
وضعیت الف: دسترسی پذیری 88ساعت
وضعیت ب: دسترسی پذیری 35ساعت
وضعیت ج: دسترسی پذیری9ساعت
وضعیت د: دسترسی پذیری 52 دقیقه خواهد بود.
چنانچه محاسبات فوق نشان می‌دهد کمترین افزایش SLA تاثیر قابل توجهی در مدت زمان سرویس دهی مرکز داده ایفا خواهد نمود. این موضوع اهمیت انتخاب سطح سرویس را در مرکز داده به خوبی نمایان می کند.
منبع: کتاب زیرساخت مراکز داده - نوشته دکتر حسین حسینی
دیدگاه‌های بازدیدکنندگان
سلام
216 روز پیش ارسال پاسخبسیار کاربردی بود تشکر از شما
سلام
216 روز پیش ارسال پاسخخوشحالیم از اینکه توجه شما رو جلب کردیم